Michaela DePrince, balerina i shpëtoi traumës dhe dhunës gjatë fëmijërisë së saj për t’u bërë një figurë e rëndësishme në botën e baletit si dhe një humanitare, vdiq në moshën 29-vjeçare.
E lindur në Mabinty Bangura në Sierra Leone, DePrince u braktis nga xhaxhai i saj pasi prindërit e saj vdiqën gjatë luftës brutale civile.
Më pas ajo u rrit në jetimore ku edhe u njoh në një revistë me imazhin që i ndryshoi jetën. Një balerin amerikan që e bëri të futej në mendime.
“Gjithçka që mbaj mend është se ajo dukej vërtet, shumë e lumtur,” tha DePrince për Associated Press në vitin 2012. DePrince tha se dëshironte “të bëhej pikërisht ky person”.
Ndërsa ishte në jetimore, DePrince tha se ajo luftoi me keqtrajtimin, kequshqyerjen dhe sëmundjen e lëkurës, vitiligo.
Pavarësisht këtyre sfidave, ajo u adoptua nga një familje amerikane dhe vazhdoi të ndiqte pasionin e saj për baletin.
Talenti i jashtëzakonshëm i DePrince i dha asaj një vend si soliste e dytë në Baletin prestigjioz të Bostonit . Para kësaj, ajo kërceu me Baletin Kombëtar Holandez dhe Teatrin e Vallëzimit të Harlemit , ku arti i saj mahniti audiencën në mbarë botën.
Përveç karrierës së saj të baletit, DePrince ishte një avokate për fëmijët e prekur nga lufta. Ajo shërbeu si ambasadore për War Child Holland dhe organizoi galën “Dare to Dream”, duke promovuar mbështetjen e shëndetit mendor për fëmijët që jetojnë në zonat e luftës. Historia e saj u shfaq në dokumentarin e mirënjohur First Position, dhe ajo u shfaq gjithashtu në
Limonade të Beyoncé, duke e forcuar më tej ndikimin e saj në skenën globale.
DePrince lë pas një trashëgimi të qëndrueshmërisë, hirit dhe punës humanitare, duke prekur jetë të panumërta si në skenë ashtu edhe jashtë saj.
/a.r
