Gazetari grek Stavros Tzimas përmes një shkrimi në Kathimerini ka komentuar deklaratat e kryeministrit Edi Rama në takimin me diasporën në Itali. Kreu i qeverisë iu drejtua shqiptarëve në Itali duke iu thënë se nuk e ndryshuan emrin me forcë, siç bënë sipas tij bashkëatdhetarët e tyre në Greqi, të cilën e cilësoi si një njollë turpi në historinë e Europës demokratike.
Gazetari Tzimas në shkrim ka treguar historinë e shqiptarit me emrin Sulejmani, i cili në vitin 1991 kaloi fshehurazi kufirin greko-shqiptar. Sulejmani e kaloi kufirin ashtu si shumë shqiptarë, pa dokumentacion dhe vetëm me rrobat e trupit, teksa punoi shumë për të ndihmuar familjen dhe për të ndërtuar jetën më pas në Shqipëri. Pas disa kohësh, Sulejmani , mësoi gradualisht gjuhën dhe kur shteti filloi t’u jepte leje qëndrimi emigrantëve shqiptarë, ai nxitoi të aplikonte. Ai nuk kishte dokumente nga Shqipëria për të vërtetuar identitetin e tij, dhe u regjistrua thjesht si “Thanasis”.
“Sulejmani bëri atë që bënë pothuajse të gjithë shqiptarët që punonin në Greqi që plotësonin disa kushte për marrjen e lejes së qëndrimit. Ata i “helenizuan” emrat e tyre, duke shpresuar për pranim më të madh në jetën e përditshme, pa u kërkuar shteti grek që të provonin se ishin ata që pretendonin se ishin.”, thuhet në shkrim.
Në fund të shkrimit, gazetari grek shprehet se kryeministri shqiptar për arsye jo domosdoshmërisht politike, duket se beson se “i gjithë planeti rrotullohet rreth tij”. Tzimas shprehet se me deklaratat e tij në Itali, për shkak të painformimit apo gënjeshtrës, i ka shtuar një tjetër pike helmi marrëdhënieve Shqipëri-Greqi.
SHKRIMI I PLOTË:
Kur Sulejmani kaloi fshehurazi kufirin greko-shqiptar në vitin 1991 dhe arriti në Katerinë, ai nuk foli asnjë fjalë greqisht. Megjithatë, ai ishte i vendosur të mos kthehej në shtëpi, të paktën jo pa kursyer disa para për të ndihmuar familjen dhe për të ndërtuar më vonë jetën e tij në realitetin e ri shqiptar. Ai punonte shumë dhe me ndershmëri në fushat e Pierisë dhe vërtet kishte shumë raste kur i ishte bërë padrejtësi flagrante nga disa banorë të zonës, të cilët besonin se edhe t’i jepte një copë bukë një shqiptari “mjaftonte”.
Megjithatë, ai tregoi durim, mësoi gradualisht gjuhën dhe kur shteti filloi t’u jepte leje qëndrimi emigrantëve shqiptarë, ai nxitoi të aplikonte. Megjithatë, ai nuk kishte dokumente nga Shqipëria për të vërtetuar identitetin e tij, ashtu si mijëra bashkatdhetarë të tij që kaluan pyjet dhe grykat e malit Grammos dhe malit Mourgana, këmbëzbathur dhe rreckosur, duke kërkuar një jetë më të mirë në Greqi.
Prandaj, kur iu kërkua të plotësonte formularët përkatës, ai u regjistrua thjesht si “Thanasis…” pa kërkuar nga nëpunësi vërtetimin e identitetit, sepse ai e dinte se kishte gjasa që Sulejmani të mos kishte dokumente – siç ishte në fakti, rasti.
Sulejmani bëri atë që bënë pothuajse të gjithë shqiptarët që punonin në Greqi që plotësonin disa kushte për marrjen e lejes së qëndrimit. Ata i “helenizuan” emrat e tyre, duke shpresuar për pranim më të madh në jetën e përditshme, pa u kërkuar shteti grek që të provonin se ishin ata që pretendonin se ishin.
Sigurisht, shumë u regjistruan me emrat e tyre të mirëfilltë shqip dhe iu dhanë leje qëndrimi, nëse u takonin. Për shembull, Xena dhe Antonis erdhën ilegalisht në Greqi në fillim të viteve 1990 dhe në dokumentet e tyre zyrtare janë regjistruar si Gjine dhe Selami.
Pse i kujtoj të gjitha këto në një kohë kur emigrantët shqiptarë janë integruar në shoqërinë greke dhe po lulëzojnë si komunitet? Ishte fjalimi i fundit i kryeministrit shqiptar Edi Rama në Itali. Duke iu drejtuar një tubimi të emigrantëve shqiptarë në Milano, ai tha: “Ju, shqiptarët në Itali, nuk i ndryshuat emrat, me forcë dhe gjerësisht, siç bënë tragjikisht mijëra vëllezër e motra tanë në Greqi”. Ai vazhdoi duke e karakterizuar Greqinë si një “njollë turpi në historinë e Evropës demokratike”.
Kjo rubrikë ka komentuar më parë se lideri shqiptar ka një tendencë të theksuar për t’u ekstazuar dhe për t’u larguar nga rruga përpara kamerave televizive apo një audiencë të madhe. Për disa arsye, jo domosdoshmërisht politike, ai duket se beson se i gjithë planeti rrotullohet rreth tij. Kjo është e drejta e tij, por në këtë rast ai u kap ose i painformuar ose gënjeshtar, duke i shtuar një pikë tjetër helmi marrëdhënieve mes dy popujve fqinjë.